Σχετικά πρόσφατα είχα υποσχεθεί πως θα γράψω γι’ αυτή την ταινία αμέσως μόλις τη δω. Η προσμονή μου να τη βρω κάπου και να την παρακολουθήσω ήταν μεγάλη καθώς εδώ και μήνες ο «βομβαρδισμός» που δέχθηκα (κυρίως μέσω διαδικτύου) για το πόσο καλή ταινία είναι και πόσο πρέπει επειγόντως να τη δω έπιασε εντελώς τόπο! Θέλετε να μάθετε το πιο κωμικοτραγικό; Όταν πριν κανά μήνα μαζευτήκαμε φίλοι εδώ στο σπίτι να τη δούμε όλοι μαζί (βλέπετε είχα πάρει τ’ αυτιά όλων πως θέλω να δω αυτή την ταινία που δείχνει τόσο καλή!) συνέβη το – όχι και τόσο – αναπάντεχο. Το πέρας εκείνης της βραδιάς βρήκε εμένα να κοιμάμαι βαθιά στον καναπέ (και μάλιστα να μην ανοίγω μάτι απ’ την κούραση!) και όλους τους υπόλοιπους να σηκώνονται ενθουσιασμένοι μετά την προβολή της. Μες τις επόμενες μέρες έφυγα για διακοπές στην Ελλάδα και όσο κι αν πίεσα τα πράγματα, δε βρήκα καλή ευκαιρία να κάτσω να τη δω. Και τελικά στρώθηκα σήμερα και την είδα μια και καλή. Και μ’ άρεσε. Κι έκλαψα. Πολύ κι επαναλαμβανόμενα. Συνέχεια ανάγνωσης «The fault in our stars»
Της Φανής της φάνηκε ωραίο! 