Το «Just Fani» σας περιμένει!

Θυμάστε που πριν λίγο καιρό μιλούσαμε για αλλαγές και γι’ αυτό το ένα βήμα που θέλω να κάνω παρακάτω; Ε, αυτό το βήμα είναι πια έτοιμο κι εγώ δεν κρατιέμαι… το κάνω και το μοιράζομαι πλέον μαζί σας!

Το «Just Fani» είναι έτοιμο!

Σας περιμένω λοιπόν στη νέα μου έδρα, να τα λέμε κι από εκεί!

Τα φιλιά μου,

Φανή

Η Naisy ζητά την υποστήριξη μας!

Μια φίλη και συνάδελφος, η Naisy Miguel, ασχολείται εδώ και καιρό με ευπαθείς ομάδες – μονογονεϊκές οικογένειες, εγκαταλελειμένα παιδιά, ηλικιωμένους – που έχουν ανάγκη από ψυχολογική αλλά και υλική υποστήριξη.

Το τελευταίο διάστημα θέλει να κάνει τη φροντίδα αυτών των ανθρώπων τη μόνιμη επαγγελματική απασχόληση της, αλλά για να το κάνει αυτό χρειάζεται την υποστήριξη όσων ενδιαφέρονται να βοηθήσουν λιγότερο ή περισσότερο.

Στο Get Funded θα δείτε πώς μπορείτε εύκολα και γρήγορα να κάνετε μια μικρή δωρεά η οποία θα κάνει τη διαφορά στο project της Naisy.

https://getfunded.nl/campagne/1194-second-chance-to-shine

Η περιγραφή είναι στα ολλανδικά αλλά νομίζω πως αν χρησιμοποιήσετε το google translate, δε θα έχετε πρόβλημα να κατανοήσετε την όμορφη αποστολή της Naisy! 😉

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη Naisy; Τότε επισκεφτείτε το επαγγελματικό της site εδώ.

 

 

Το «Της Φανής της φάνηκε ωραίο!» έκλεισε τα 6 του χρόνια!

Ναι, είναι αλήθεια! Σαν σήμερα πριν από 6 χρόνια είχα ξεκινήσει ν’ ανεβάζω τα πρώτα μου posts σ’ αυτό εδώ το blog!

Ένα-δυο posts για αρχή και 6 χρόνια μετά έφτασα να μετράω πάνω από 550!

Τι διαδρομή, πόσες χαρές και συγκινήσεις και όμορφες παρέες μου χάρισε το μπλογκάκι μου! Και φτάνει πια εκείνο το «μωρό» να γίνεται πια ολόκληρο «παιδί», που κλείνει και τα 6!

Διόλου τυχαία σαφώς, το αφήνω πλέον ανεξάρτητο και αυτόνομο να συνεχίσει να υπάρχει σε μια γωνιά του διαδικτύου ως μια διαρκής πηγή (ελπίζω κι εύχομαι) χαριτωμένων αλλά και χρήσιμων posts.

Πλέον, δίνω όλη μου την προσοχή και την ενέργεια στο νέο μου «παιδί» το οποίο με χρειάζεται για να ανθίσει, να μεγαλώσει, να ομορφύνει!

Αλλά ως «μαμά» που δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει το πρώτο, θαρραλέο παιδί της, θα γυρνάω εδώ, στο διαδικτυακό χώρο που νιώθω πιο οικεία απ’ οπουδήποτε αλλού.

Χρόνια πολλά γλυκό μου πρώτο blog! Θα έχεις πάντα την ξεχωριστή θέση που σου αξίζει μες την καρδιά μου!

Κι όπως πάντα ευχαριστώ κι όλους/ες εσάς που για ακόμη μια φορά κάνατε τη «βόλτα» σας από εδώ!

Σας στέλνω τα φιλιά μου!

Φανή

«Έλα σε ‘μένα» των Τάσο Αγγελίδη-Γκέντζο και Παναγιώτη Κουντουρά

Μόλις τελείωσα αυτό το παράξενο βιβλίο βασισμένο στη συνεργασία δύο “ανήσυχων” -θα λέγαμε-αντρών (ρίξτε μια ματιά στα βιογραφικά των συγγραφέων). Το συγκεκριμένο βιβλίο με δίχασε, μου άρεσε αλλά και με ζόρισε, μου δημιούργησε όμορφα συναισθήματα αλλά και με προβλημάτισε σε βαθμό που δεν βρήκα την κάθαρση.

Δεν μπορώ να πω πολλά χωρίς να προδώσω πρόσωπα και καταστάσεις. Βλέπετε ίσως το δυνατότερο στοιχείο της ιστορίας μας είναι ο τρόπος που μας δίνεται από τους δύο συγγραφείς: Σαν το μαρτύριο της σταγόνας, μαθαίνουμε αργά-αργά ποιοι είναι οι ήρωες μας, τι ακριβώς έχει συμβεί στις ζωές τους, με ποιους έχουν συνδεθεί και με ποιο τρόπο ακριβώς. Αυτή η βασανιστικά αργή πληροφοριοδότηση κρατάει το σασπένς αλλά συχνά μπορεί και να σας κάνει υπερβολικά ανυπόμονους προκειμένου να μάθετε τι στην ευχή ακριβώς συμβαίνει με τους ήρωες μας.

“Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες” του Χάρη Μαύρου

Τις φετινές μου καλοκαιρινές διακοπές συνόδευσαν οι όμορφες λέξεις του πραγματικά ταλαντούχου Χάρη Μαύρου. Είχα γράψει πριν περίπου 2 χρόνια, όταν διάβασα το πρώτο του μυθιστόρημα “Μέχρι [τις] τέσσερις” πως πρόκειται για έναν σπουδαίο, ταλαντούχο συγγραφέα. Πόσο χαίρομαι που τελειώνοντας το δεύτερο μυθιστόρημα του, εξακολουθώ να πιστεύω ακράδαντα πως ο κύριος Χάρης Μαύρος έχει πολλά να μας δώσει γράφοντας.

“Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες”. Λίγο παράδοξος τίτλος για ερωτικό μυθιστόρημα, ε; Κι όμως διαβάζοντας αργά και προσηλωμένα την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, θα καταλάβετε επακριβώς το βαθύτερο νόημα αυτού του πολύ έξυπνου τίτλου.

Δύο παιδικά αγγλόφωνα βιβλία για μικρά και μεγάλα παιδιά

Επιστρέφω ακόμη μια φορά με 2 αγγλόφωνες προτάσεις βιβλίων, για μικρούς και μεγάλους φίλους. Δυο βιβλιαράκια που μπορείτε να τα διαβάσετε είτε το επίπεδο των αγγλικών σας είναι υψηλό, είτε προσπαθείτε να το βελτιώσετε.

Τρεις ταινίες και μια τηλεοπτική σειρά για τον Αύγουστο

Popcorn in a box with HD cinema glasses on black background

Καλό μήνα! Ελπίζω να είστε όλοι/ες καλά και ο Αύγουστος να σας βρίσκει στο μέρος και με τα άτομα που έχετε επιλέξει! Επανέρχομαι άλλη μια φορά με τις γνωστές προτάσεις μου αφού όπως και να ‘χει καλοκαίρι είναι, ζεστούλα κάνει, όλο και κάπου θα κλειστείτε να δείτε μια ταινία ή ένα επεισόδιο από την αγαπημένη σας σειρά! Ελπίζω κι αυτή τη φορά να καλύψω διαφορετικά γούστα και ανάγκες!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Τα φιλιά μου,

Φανή

Ώρα να πάμε ένα βήμα παρακάτω!

Γεια χαρά σε όλους και όλες εσάς! Τι μου γίνεστε; Ελπίζω το καλοκαίρι να σας βρίσκει κάπου όσο γίνεται πιο δροσερά! Εμένα αν μου έλεγαν πριν 6 χρόνια ότι θα βίωνα για μέρες 37-38 βαθμούς στην Ολλανδία, θα σκεφτόμουν με άλλο μάτι την μετανάστευση μου σ’ αυτή τη χώρα που δεν παύει να με εκπλήσσει!

Για ‘μένα αυτό το καλοκαίρι είναι περίοδος σκληρής δουλειάς, ανασυγκρότησης και προσπάθειας ολοκλήρωσης διαδρομών. Παρ’ όλο που κάποιοι περιμένουν συνήθως το φθινόπωρο για να ορίσουν νέα πλάνα και στόχους, εγώ μπορώ να πω πως δεν αναμένω κάποια συγκεκριμένη – φθινοπωρινή – μέρα για να πάω σε κάποια πράγματα παρακάτω. Καλώς ή κακώς το ερχόμενο φθινόπωρο θα με βρει με ακόμη περισσότερες υποχρεώσεις απ’ αυτές που έχω τώρα, οπότε όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτή η περίοδος είναι η μόνη που έχω για να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα σε όσα αργότερα θα μου φαίνονται βουνό να τα ρυθμίσω. Αυτό λοιπόν αποφάσισα να κάνω: Προχωρώ ένα βήμα παρακάτω, σε κάτι που σκεφτόμουν εδώ και μήνες να επιχειρήσω.

Το σημερινό post έρχεται να σας ενημερώσει αλλά και να σας προϊδεάσει για τα μελλούμενα αναφορικά με αυτό εδώ το blog.

«Ξενοδοχείο Ίρις» της Yoko Ogawa

Μόλις τελείωσα αυτό το πολύ δημοφιλές βιβλίο της Γιαπωνέζας συγγραφέως. Πάνε χρόνια που είχα να διαβάσω κάτι από Ιάπωνα συγγραφέα και η τελευταία εμπειρία μου, εάν θυμάμαι καλά, δε με είχε ενθουσιάσει. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση έχω να καταθέσω κυρίως θετικά σχόλια.

Το “Ξενοδοχείο Ίρις” διηγείται την παράξενη και μ’ ένα ιδιαίτερο τρόπο όμορφη ερωτική ιστορία ανάμεσα σ’ έναν ηλικιωμένο άντρα και μια δεκαεπτάχρονη κοπέλα. Η σχέση τους μοιάζει να μην έχει τίποτα το συμβατικό: Είναι σαδομαζοχιστική, εντελώς κρυφή και απαγορευμένη, ενώ η μεγάλη διαφορά ηλικίας κι εμφάνισης των δυο ηρώων την κάνει μ΄ ένα τρόπο παράταιρη, αν και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εάν θέλετε την άποψη μου. Όχι, δεν είναι ακόμα μια κλασσική ιστορία έρωτα, ούτε οι σκηνές σεξ είναι γλαφυρές, ούτε δημιουργούνται εύκολες εικόνες στον αναγνώστη προς τέρψη και εντυπωσιασμό. Κυριαρχεί σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του βιβλίου ένας σκοτεινός αισθησιασμός που έρχεται πιο κοντά στον θάνατο παρά στη ζωή, χαρακτηριστικό της ερωτικής γιαπωνέζικης κουλτούρας όπως μ’ ενημέρωσαν πρόσφατα. Ο μοναδικός τρόπος για να δει κανείς πως αυτοί οι δύο αγαπούν τη ζωή και χαίρονται αληθινά με τη σχέση τους είναι μέσω των γραμμάτων του άντρα προς την κοπέλα και της δικής της ικανοποίησης όταν τα διαβάζει.

Ταινία μικρού μήκους: «Wake Up»

Μια ξεκάθαρα αφυπνιστική ταινία μικρού μήκους του Κώστα Καρύδα. Το «Wake Up» ή στα ελληνικά «Ξύπνα» μας καλεί να ζήσουμε τη ζωή μας έντονα, να δοξάσουμε και να βιώσουμε συνειδητά το τώρα, να τολμήσουμε, να ξεπεράσουμε φόβους, δισταγμούς, να μην αναβάλλουμε για αργότερα. Κάθε μέρα που περνάει δεν γυρνάει πίσω και το χρέος προς τον εαυτό μας είναι να τον αφήσουμε να ζήσει με ουσία, ειλικρίνεια, ελευθερία παρά τις όποιες ευθύνες.

Εσείς τι θα κάνατε αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω; Γιατί μετανιώνετε και τι δε θα παίρνατε πίσω;