Ώρα να πάμε ένα βήμα παρακάτω!

Γεια χαρά σε όλους και όλες εσάς! Τι μου γίνεστε; Ελπίζω το καλοκαίρι να σας βρίσκει κάπου όσο γίνεται πιο δροσερά! Εμένα αν μου έλεγαν πριν 6 χρόνια ότι θα βίωνα για μέρες 37-38 βαθμούς στην Ολλανδία, θα σκεφτόμουν με άλλο μάτι την μετανάστευση μου σ’ αυτή τη χώρα που δεν παύει να με εκπλήσσει!

Για ‘μένα αυτό το καλοκαίρι είναι περίοδος σκληρής δουλειάς, ανασυγκρότησης και προσπάθειας ολοκλήρωσης διαδρομών. Παρ’ όλο που κάποιοι περιμένουν συνήθως το φθινόπωρο για να ορίσουν νέα πλάνα και στόχους, εγώ μπορώ να πω πως δεν αναμένω κάποια συγκεκριμένη – φθινοπωρινή – μέρα για να πάω σε κάποια πράγματα παρακάτω. Καλώς ή κακώς το ερχόμενο φθινόπωρο θα με βρει με ακόμη περισσότερες υποχρεώσεις απ’ αυτές που έχω τώρα, οπότε όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτή η περίοδος είναι η μόνη που έχω για να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα σε όσα αργότερα θα μου φαίνονται βουνό να τα ρυθμίσω. Αυτό λοιπόν αποφάσισα να κάνω: Προχωρώ ένα βήμα παρακάτω, σε κάτι που σκεφτόμουν εδώ και μήνες να επιχειρήσω.

Το σημερινό post έρχεται να σας ενημερώσει αλλά και να σας προϊδεάσει για τα μελλούμενα αναφορικά με αυτό εδώ το blog.

Ας τα πάρω από την αρχή, χαλαρά και ήρεμα: Πριν περίπου 6 χρόνια δημιουργήθηκε αυτό εδώ το blog. Η ιδιοκτήτρια του είχε πλήρη άγνοια για τον χώρο του blogging αλλά τις καλύτερες προθέσεις για να κάνει το blog της ενδιαφέρον και φιλικό. Τα χρόνια πέρασαν κι αυτό εδώ το blog εξελίχθηκε, εμπλουτίστηκε και θέλω να πιστεύω ότι αγαπήθηκε.

Μετά το πέρας 6 χρόνων τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψω τις χαρές και τις δημιουργικές στιγμές που έζησα τόσο γράφοντας γι’ αυτό εδώ το blog όσο κι επικοινωνώντας μαζί σας. Αν κάνω ένα γρήγορο αλλά περιεκτικό ταξίδι στο χρόνο θα ανασύρω πλήθος αναμνήσεων στις οποίες ένιωθα πραγματική τύχη που αποφάσισα να δημιουργήσω αυτόν εδώ τον “χώρο” και να μοιραστώ μαζί σας όσα θεωρούσα σημαντικά. Εύχομαι κι ελπίζω να υπήρξαν και για εσάς κάποιες όμορφες στιγμές κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης κάποιων posts μου αλλά και συζητήσεων κι ανταλλαγής σχολίων μεταξύ μας.

Επειδή όμως δεν πρέπει να μένουμε στάσιμοι/ες αλλά να προχωράμε – ακόμη κι αν αυτό δεν είναι πάντα εύκολο και βολικό – αποφάσισα να πάω ένα βήμα παρακάτω. Αυτό το βήμα αποφάσισα να το κάνω σ’ ένα διαφορετικό διαδικτυακό χώρο, σ’ ένα χώρο που θα φτιαχτεί από την αρχή με την αγάπη, το πείσμα και τη δημιουργικότητα που με διακατέχουν. Θα είναι ένας χώρος που θα μοιάζει πολύ με το “Της Φανής της φάνηκε ωραίο!” αλλά παράλληλα θα έχει τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά.

Θέλω να σας εξομολογηθώ πως ούτε μία στιγμή δε βαρέθηκα το πρώτο όμορφο “παιδί” μου, το οποίο ως τώρα μου χάρισε μεγάλη περηφάνια και χαρά. Επειδή όμως το βλέπω που μεγαλώνει, ανθίζει και παίρνει πια τη δική του θέση στην διαδικτυακή σφαίρα, συνειδητοποίησα πως ήρθε η ώρα να το αφήσω λίγο στην ηρεμία του και να καταπιαστώ με κάτι νέο που θα χρειαστεί όλη μου την ενέργεια και τη συγκέντρωση για να ξεπεταχτεί και να προκόψει!

Δε θα τολμούσα ποτέ να πω πως το “Της Φανής της φάνηκε ωραίο!” θα κλείσει ή θα πάψει να λειτουργεί. Επίσης, ποτέ δε θα μετέφερα τα άρθρα μου από εδώ σε κάποιον άλλον διαδικτυακό χώρο, εκτός αν δεν ήταν δυνατό να υπάρξει κάποιο άλλο ενδεχόμενο. Καλώς ή κακώς αυτό εδώ το blog έχει αποκτήσει μια αυτοδυναμία, έχει το κοινό του, έχει εξασφαλισμένες καθημερινές προβολές, οπότε αρνούμαι να το πειράξω ή να το χαλάσω. Το αφήνω να αναπνέει μες την ανεξάρτητη οντότητα του, υποσχόμενη πως κατά διαστήματα θα επιστρέφω με μερικές τονωτικές ενέσεις για το πρώτο και πολύ αγαπημένο διαδικτυακό δημιούργημα μου!

Όχι δε λέμε αντίο, δεν είναι ακόμη ώρα. Εξακολουθώ ακάθεκτη να πραγματοποιώ τις δραστηριότητες μου εδώ και στο άμεσο μέλλον θα έχετε νεότερα για το νέο σπιτικό μου, το οποίο θ’ ανοίξει και θα σας περιμένει με πολλή χαρά κι ενθουσιασμό!

Ως τότε εύχομαι να είστε πραγματικά καλά! Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Τα φιλιά μου,

Φανή