Η ζωή της Αντέλ – Blue is the warmest color

La vie d’ Adele

Χθες το βράδυ είδα αυτή την πραγματικά πολυσυζητημένη ταινία. “Ταινία της χρονιάς” για πολλούς κριτικούς, “Βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα” από το Φεστιβάλ Καννών, “Από τις πιο υπέροχες και έντονες ιστορίες λεσβιακής αγάπης” με βάση κάποιους άλλους ειδικούς κινηματογράφου, “Σκληρό πορνό” με βάση τη γνώμη πολλών θεατών. Επόμενο ήταν να έχω απίστευτη περιέργεια κι αρκετά μεγάλη ανυπομονησία να δω περί τίνος πρόκειται.

 

Πολύ μεγάλη ταινία, ας ξεκινήσουμε από αυτό. “Τι Τιτανικός!” αναφώνησα όταν διάβασα κάπου ότι πρόκειται για τρίωρη ταινία. Αναπόφευκτα μου ήρθαν στο μυαλό οι γνωστές επικές τρίωρες ταινίες του Τζέιμς Κάμερον, αλλά γνωρίζοντας ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό κινηματογράφο – και δη για μια ταινία για τη ζωή μιας νεαρής Γαλλίδας λεσβίας – αναρωτήθηκα πόσο ενδιαφέρουσες μπορεί να είναι αυτές οι τρεις κινηματογραφικές ώρες. Τελικά, ήταν ενδιαφέρουσες κι αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη για ‘μένα! Η ταινία σεναριακά τουλάχιστον δεν έκανε κοιλιά και δε μπορώ να πω ότι υπήρξε κάποια περιττή σκηνή. Αντιλαμβανόμουν ότι βλέπουμε “τη ζωή της Αντέλ” άρα χρειαζόμασταν όλα τα κομμάτια του παζλ για να καταλάβουμε τι βλέπουμε. Αυτό όμως που ένιωσα αρκετές φορές – δε θυμάμαι να το διάβασα σε κάποια κριτική ως τώρα – ήταν ότι η ταινία έχανε κάποιες φορές το ρυθμό της. Για παράδειγμα δε γίνεται στις σκηνές του καυγά, του αποχωρισμού ή του σεξ να υπήρχε τόση ένταση στο πανί – σε βαθμό που να νιώθεις αμήχανα σα θεατής που “κρυφοκοιτάς” την απελπισία των πρωταγωνιστριών, ενώ στη σκηνή της πρώτης προσέγγισης στο μπαρ, να χασμούρηθηκα δυο φορές! Σοβαρά δεν ξέρω τι συνέβη εκεί. Η σκηνή δε είχε κάποιο φανερό ελάττωμα, αλλά για ΄μένα ήταν αφάνταστα βαρετή. Ήθελα να τελειώσει και να πάμε παρακάτω. Σε μια-δυο σκηνές ακόμα ένιωσα το ενδιαφέρον μου να μειώνεται, αλλά από ένα σημείο κι έπειτα το δικαιολόγησα σκεπτόμενη ότι σε μια τρίωρη ταινία σίγουρα κάποιες σκηνές δε μειώθηκαν στο μοντάζ. Εξάλλου, ο σκηνοθέτης της ταινίας, Abdellatif Kechiche, “κατηγορήθηκε” από πολλούς για έλλειψη οικονομίας και καλού μοντάζ στην ταινία του.